کاروان لحظه لحظه نزديک است
در حوالّي دشت ،دشت بلا
وعده گاه خدا همين باشد
اين زمين هست،قبله،کرب و بلا
....................................
دلهره موج مي زند در دشت
وَ سکوتي که پُر ز مفهوم است
بوي ماتم وزد از اين صحرا
اهل خيمه به ناله محکوم است
...................................
قصّه غربتت مرا کشته
نخل غم را ببين چه پُر بار است
نَستَعينُ بِکَ ،عزيز دلم
کربلا با بلا بسي يار است