طیران مرغ دیدی تو زپای بند شهوت

به در آی تا ببینی طیران آدمیت

سلام

خیلی دوست داشتم مثل سفرهای قبل می تونستم خاطره بنویسم اما تو این سفر ارشیا کلی از وقتم را به خودش اختصاص داده بود و مجالی بهم نمیداد.خیلی  ننوشتم اما یه چیزایی که نوشتم و یادمه اگه وقت شد برا وبلاگ میفرستم فقط به این امید که رشته این دوستی و سفر معنوی از هم وا نشه .آخه میبینم حداقل چهل پنجاه نفر از دوستان هر روز به وبلاگ سر میزنن.

 سعی من بر این بود که ارشیا حتی الامکان پیش خودم باشه و اذیت و خسته نشه تا هم خاطره ای بد تو ذهنش نقش نبنده و هم ما را اذیت نکنه تا مادرش بتونه با خاطری آسوده از حضورش در عمره استفاده ببره .خلاصه منی که تو سفرای قبل نگذاشته بودم نماز تو هتل نصیبم بشه این دفعه کلی  فیض نماز حرمین از دستم پرید .

خیلی ها سفارش کردن ارشیا رانبر ولی مگه میشد نبری شاید خدا ما را به خاطر اون میبرد .همیشه عکس های سفرای منو که میدید میگفت منو میبری پیش گنبد سبز ؟با وجودی که گفته بودن کسانی که قبلا عمره دانشجویی رفتن دوباره نمیتونن برن نیت کردم و اسممو نوشتم به نیابت از مادر و پدر مرحومم گفتم خدا را چه دیدی شاید جور شد و رفتیم بالاخره اسمم در اومد،باور نداشتم ولی داشتم راهی می شدم سوار هواپیمای غول پیکر بوئینگ 747 که شدم باورم شد که دیگه راهیم ،هواپیما که پرید تو فکر رفتم اینم نوعی دل کندن از زمین و رو به آسمان کردن بود .بر جاذبه زمین غلبه کردیم و اوج گرفتیم  و در آفاق وسیعتر بر فراز کوه های سر به فلک کشیده و بعد از اون آب های نیلگون خلیج فارس سیر کردیم خیلی از بزرگ ها در نظرم کوچک و حقیر اومد .دنیا و کشش هواهای نفسانی کمتر از جاذبه زمین نیست اما امید دارم به لطف خدای متعال و لطف ائمه غریبستان بقیع شاید شد از بیخ وبن برکنم ،باشد که لطف او شامل حالم بشه

آری آفاق معنویت و کمال خدادوستی و آخرت گرایی هم زیباتر و وسیع تر و دوست داشتنی تر از افق های مادی این دنیاست  و به قول سعدی شیراز

طیران مرغ دیدی تو ز پای بند شهوت

به در آی تا ببینی طیران آدمیت

email: shahbazimokhtar@yahoo.com